Island hopping

Dag vriendjes en vriendinnetjes, het heeft even geduurd maar hier zijn we dan weer.

We zijn inmiddels alweer 4 plaastjes verder en aangekomen in Railay in de provincie Krabi
Maar nu eerst maar eens beginnen bij het begin.
We zijn dus vertrokken uit Kanchanaburi en met de nachttrein helemaal naar Surat Thani gereisd een ritje van zo`n 12 uur. Hier zijn we als eerst ff naar het ziekenhuis gegaan om wat pillen te scoren voor Willem want die trok het ff allemaal niet meer vanwege een fikse keel onsteking.

Dat eenmaal regereld wilde we meteen vertrekken naar ons eerste paradijselijke bestemming Koh Tao, maar die vlieger ging helaas nog niet op, we waren namelijk ’s morgens aangekomen rond een uur of 9 en de boot was al vertrokken om 8 uur, dus het enige wat we konden doen is wachten tot 11 uur ’s avonds en met de slaap-boot vertrekken. Dit was echt dikke bagger, de boot was tot de nok vol gepropt met volk wat allemaal die kant op ging, we lagen dus met 72 man met de rug tegen elkaar aan op het dek van de boot te ronken. je had namelijk maar een zo`n 70 centimeter breed en 5 centimeter dik matrasje waar je je nachtrust maar op moest vinden.

Maar dit mocht de pret niet drukken want er stond namelijk iets heeeeel moois op ons te wachten.
Na een tocht van 10 uurtjes waren we dus eindelijk aangekomen op “turtle Island” oftewel Koh Tao
dus meteen een taxi gescoord en het eiland gaan afstruinzen voor een slaapplek voor de aankomende 10 dagen.

Het eiland Koh Tao is eeen relatief klein eiland met een oppervlakte van 7x3 kilometer dus we hadden zo een plekje gevonden waar we met onze witte kontjes neer konden ploffen namelijk bij Pranee Bungalow’s op het berchilleste strand “Haad Yao” oftewel Long Beach
Een strand met schoftig blauw water en wit poeijerzand. Dus wij maar meteen aan onze “tan” gewerkt op een dichtbij gelegen eiland Koh Nang Yuan wat een van de mooiste eilanden ter wereld is
Het zijn 2 kleine eilandjes die gekoppeld zijn door een schoftig mooie witte zandbaai.

Tommenach wat hebbe weej `t toch slech.................

Na hier een aantal uurtjes gesnorkeld en gezwommen te hebben zijn we nog even actief de berg opgestieffeld om nog wat mooie kiekjes te maken voor jullie trouwe lezers van deze blog.
Toen was het tijd om maar weer terug te gaan naar onze crib om wat te schaften en ’s avonds nog wat te zuipen.

We hebben hier nog het een en ander uitgevreten zoals over het eiland rondgescheurd.
1 dag met de brommert en 1 dag met de quad. Dit was een avontuur opzich aangezien je op het eiland maar 3 verharde wegen hebt en de rest is echt een HELL !!! maar wel echt vet om te doen met een quad. hellingen en afdalingen van zo’n 40% is hier echt geen uitzondering.

Nadat we ons een beetje thuis begonnen te voelen hier op het eiland zijn we met “Aku” een medewerker van het resort rond het eiland gevaren om te gaan snorkelen.
Aku is echt een gast waarmee je je de ballen uit de broek lacht. En dan voornamelijk om zijn uiterlijk en zijn engels gebrabbel wat bestond uit maarliefst 5 woorden / zinnen... Yeaaaaah – Nooooo – Hello my friend – Gooooood – Thank Youuuuuuu – Accident
Hij zag er dan ook nog eens uit als de lokale kamperfoellie van Koh Tao, met zijn dikke golde ketting um de nek en een gebit waar je U tegen zegt. Maar verder echt een super relaxte gast waar je ’s avonds ook nog eens een portje biljard mee kon spelen.

De 2 volgende dagen hebben we ons helemaal klem gezopen op het jaarlijkse Save Koh Tao festival
De eerste dag was helemaal een ramp, we liepen allebij met literse kannen bier in de kneuk en na 4 liter was het afgelopen. Berry is op de een of andere manier in zijn bedje beland en Willem werd ’s middags eens een keer wakker ergens op het strand met geen geheugen meer van hoe hij daar is gekomen. En dag 2 zag er ook een beetje het zelfde uit.

Ook hebben we Berry zijn verjaardag nog gevierd op een strand feestje wat er die avond aan de gang was. Ook weer flink gezopen met wat vrouwlie maar ditmaal met literse buckets sterke drank in plaats van bier.Ook werd er nog door iedereen luidkeels happy birthday gezongen voor de jarige job, wat een feest en weer een dikke kater, pfffffff
Laatste dagen hebben we eigenlijk niet veel meer gedaan als met onze ballen in ‘t witte poeijer gelegen en bakken wie un verkeslepke.

De volle maan zat er aan te komen en dat betekend hier in Thailand maar 1 ding.....

FULL MOON PARTY !!!!!!!!!

Dus tijd voor ons om helemaal los te gaan op het strand van Koh Phangan
s’morgensvroeg vertrokken dus en aangekomen op dit party-eiland waar we de eerste 3 dagen rustigaan wilde gaan doen om ons mentaal en fysiek voor te bereiden op wat ons nog te wachten stond.
Dit is helaas niet helemaal gelukt... Willem moest weer eens zonodig gaan zuipen op de1ste avond en kwam terug met een gebroken teen.
Maar niet getreurd we hadden nog 2 dagen te gaan voordat het feest los ging barsten.
Dus die 2 volgende dagen wel maar wel rustig aan gedaan tot het feest kon beginnen.

Willem heeft zich die avond maar wat pijnstillers in de nek gegooid tot ie geen last meer had van zijn teen en toen was het zover.
We zijn ’s avonds rond een uur of 9 vertrokken naar het strand waar het allemaal ging gebeuren.

Hier hebben we echt de nacht van onze leven gehad, dikke Drum & Bass beats knalde uit de speakers en de buckets ware niet te misselijk, pfffffffffffff 70% sterke drank, 20% cola en 10% red bull dus na 2 van die dingen hadden we ze al behoorlijk hangen en vonden het volkomen logisch om ons helemaal vol te smeren met de neon verf die we hadden gevonden. Wat een rommel en wat zagen we eruit achteraf gezien op de foto’s.

Dit is zeker een feest wat voor herhaling vatbaar is. Iemand zin om alvast te gaan boeken voor over 3 maanden ???

Het enige minpunt was dat Willem zijn portemonee en camera geschoept zijn daar door niemand minder dan de taxi chauffeur en zijn handlanger, VERREKTE HUFTERS !!!!! Dus die foto’s en filmpjes zijn nu voor eeuwig in de doofpot gestopt, en dat is misschien ook maar beter zo, hahaha

Maar goed we zijn allebij weer veilig aangekomen bij onze bungalow en zijn onze roes maar uit gaan slapen want het was inmiddels alweer 12 uur in de morgen of ergens in die richting ?
De volgende 2 dagen hebben we nog wat rond gescheurd op het eiland en hebben verder bar weinig meer gedaan als een hangmat gekocht en wat foto’s gemaakt.

Na Koh Phangan was het tijd voor het mindere Phuket, hier hebben we het 2 dagen volgehouden en hadden het alweer gezien, veel ste veel toeristen en veel ste duur. dus wat we hier hebben gedaan in die 2 dagen is 2 avonden op stap gegaan en 2 dagen overdag geslapen met alweer 2x2 dikke katers, hmmmmmm
Owja, ook zijn we nog naar de grootste travestieten show van Thailand geweest genaamd “Simon Cabaret” dit was wel echt lachen om te zien hoe zo`n 35 kerels daar op het podium staan te dansen en te plabacken.

Na Phuket dachten we dat we betere tijden tegenmoet gingen, maar dit viel helaas tegen.
Een halve dag onderweg geweest voor stront niks. We zijn toen aangekomen op het eiland Koh Yao Noi ook weer een echte aanrader.....
Hier hebben we toch maar gebruik gemaakt van een overnachting om ’s morgens weer zo snel mogelijk te vertrekken. Om 5.45 ging alweer de wekker en was het tijd om te gaan.

Dus de boot gepakt richting de provincie Krabi waar Willem zich snel even een nieuwe shoftige camera heeft aangeschaft en daarna vertrokken naar het plaatsje Railay waar we ons nu op dit moment bevinden.

Railay is gewoon een uithoek van Krabi en dus gewoon vast land maar je vergist je snel met een eiland.
Er zijn geen wegen en dus ook geen auto’s of motoren en alles op een loopafstand van 5 minuten.
2 schoftige stranden met weer van het witti poeijer zand en helder blauw water.
Hier hebben we vandaag dus ook weer lekker liggen bakken en zullen dat de aankomende paar dagen nog doen voordat we vertrekken naar misschien wel HET mooiste paradijs wat de wereld te bieden heeft namelijk Koh Phi Phi, voor de mensen die hier nog nooit van hebben gehoord... bekijk het anders maar even op youtube of google....

Voor nu zit onze “taak” er weer op en gaan we ff door met chillen als jullie dat niet erg vinden

Voor jullie kan het afzien weer beginnen als jullie onze foto’s bekijken, maar denk maar zo wij zitten hier ook nog maar 7 weken, hahaha

Dikke Lebber William en Belly.

Ps: Onze foto ruimte is op dus we kunnen geen nieuwe foto's meer plaatsen tot we weer genoeg plaats hebben. Wie helpt ons?